Όπως ορίζεται στο online λεξικό του Μανόλη Τριανταφυλλίδη:
σύμβολο το [símvolo] O40 : 1.αντικείμενο, έμψυχο ον ή αισθητό σημείο, που λόγω της μορφής ή της φύσης του συνδέεται συνειρμικά με μια αφηρημένη συνήθ. έννοια, π.χ. ιδέα, ιδιότητα, κατάσταση κτλ., και με το οποίο παριστάνουμε αυτή την έννοια: H σημαία είναι το ~ της πατρίδας. O σταυρός είναι το ιερό ~ του χριστιανισμού. [...]
Το σύμβολο λοιπόν στην ουσία, είναι έννοια. Ένας από τους κυριότερους λόγους που «δημιουργούμε» ένα σύμβολο είναι ώστε να έχουμε κάτι που να εκφράζει συνοπτικά και να εκπροσωπεί όλη την φιλοσοφία πίσω από την έννοια που θέλουμε να προβάλλουμε.
Είναι στην ουσία, μια ομπρέλα κάτω από την οποία θα μπουν όλοι! Αυτοί που έχουν τη δυνατότητα και την παιδεία να συνθέσουν την αφηρημένη έννοια στο μυαλό τους και αυτοί που δεν την έχουν, οπότε μοιραία θα παραμείνουν στο αξίωμα ότι το σύμβολο είναι «αυτό» ή «εκείνο», χωρίς πολλά-πολλά. Αυτά τα αξιώματα στην ουσία εκφράζονται σε μορφή συνθήματος, ώστε να μαθαίνονται εύκολα.
 |
| Σύμβολο Αναρχισμού |
Παραδείγματα τέτοιων συμβόλων - συνθημάτων υπάρχουν αρκετά! Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα από την νεότερη ιστορία μας (με έντονο το σύμβολο): «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», «Καραμανλής ή Τανκς», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Ο Λαός δε ξεχνά, τι σημαίνει Δεξιά». Όπου Ψωμί = εργασία, Καραμανλής = Δημοκρατική διακυβέρνηση, Τανκς = Δικτατορία κοκ.
