Σκοτωθείτε ελεύθερα! Το σύμβολο αδιαφορεί!

Όπως ορίζεται στο online λεξικό του Μανόλη Τριανταφυλλίδη:

σύμβολο το [símvolo] O40 : 1.αντικείμενο, έμψυχο ον ή αισθητό σημείο, που λόγω της μορφής ή της φύσης του συνδέεται συνειρμικά με μια αφηρημένη συνήθ. έννοια, π.χ. ιδέα, ιδιότητα, κατάσταση κτλ., και με το οποίο παριστάνουμε αυτή την έννοια: H σημαία είναι το ~ της πατρίδας. O σταυρός είναι το ιερό ~ του χριστιανισμού. [...]

Το σύμβολο λοιπόν στην ουσία, είναι έννοια. Ένας από τους κυριότερους λόγους που «δημιουργούμε» ένα σύμβολο είναι ώστε να έχουμε κάτι που να εκφράζει συνοπτικά και να εκπροσωπεί όλη την φιλοσοφία πίσω από την έννοια που θέλουμε να προβάλλουμε.

Είναι στην ουσία, μια ομπρέλα κάτω από την οποία θα μπουν όλοι! Αυτοί που έχουν τη δυνατότητα και την παιδεία να συνθέσουν την αφηρημένη έννοια στο μυαλό τους και αυτοί που δεν την έχουν, οπότε μοιραία θα παραμείνουν στο αξίωμα ότι το σύμβολο είναι «αυτό» ή «εκείνο», χωρίς πολλά-πολλά. Αυτά τα αξιώματα στην ουσία εκφράζονται σε μορφή συνθήματος, ώστε να μαθαίνονται εύκολα.

Σύμβολο Αναρχισμού

Παραδείγματα τέτοιων συμβόλων - συνθημάτων υπάρχουν αρκετά! Ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα από την νεότερη ιστορία μας (με έντονο το σύμβολο): «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», «Καραμανλής ή Τανκς», «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», «Ο Λαός δε ξεχνά, τι σημαίνει Δεξιά». Όπου Ψωμί = εργασία, Καραμανλής = Δημοκρατική διακυβέρνηση, Τανκς = Δικτατορία κοκ.

Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, δυσκολεύεται να κατανοήσει την μεταφορική έννοια του συμβόλου και συνήθως του αποδίδει ιδιότητες οι οποίες δεν υπάρχουν! Το βιβλίο που είναι τυπωμένο το Σύνταγμα της Ελλάδος, δεν είναι παρά χαρτί. Το Σύνταγμα της Ελλάδος όμως αποτελεί την κορωνίδα της Δημοκρατίας μας (λέμε τώρα, μη το δένετε και κόμπο). Το βιβλίο λοιπόν, στο οποίο είναι τυπωμένο δεν είναι «ιερό» και μπορεί να επιτελέσει πολλαπλές αποστολές, από αντικείμενο μελέτης μέχρι διακοσμητικό στοιχείο σε βιβλιοθήκη πολυκαταστήματος και από αιτία για αγώνα μέχρι προσάναμμα.

Κάψιμο σημαίας στην Αλλοδαπή

Όσοι δεν έχουν την ικανότητα να κατανοήσουν τα βαθύτερα νοήματα που κρύβονται πίσω από το σύμβολο, καίγοντας για παράδειγμα τη σημαία, έχουν την εντύπωση ότι επέφεραν συντριπτικό πλήγμα στην εθνική οντότητα της σημαίας. Οι χιλιάδες αμερικάνικες σημαίες που καίγονται ανά την υφήλιο επί καθημερινής βάσης και η συνεχώς αυξανόμενη επιρροή που ασκούν οι ΕΠΑ (ιδίως στα κράτη που καίνε τις περισσότερες σημαίες της) είναι ένα παράδειγμα της ικανότητας που έχουν οι καμένες σημαίες να τις προσβάλλουν.

Οπότε το ερώτημα υπάρχει, για τους έχοντες την ικανότητα σύνθεσης της αφηρημένης έννοιας πίσω από το σύμβολο ότι αυτό δεν μπορεί να προσβληθεί με κανένα τρόπο. Αυτοί γιατί καταφεύγουν σε αυτές τις ενέργειες; Διότι αυτοί κατανοούν ότι είτε κάψεις, είτε σχίσεις, είτε λερώσεις, είτε φτύσεις, είτε και γω-δε-ξέρω-τι-άλλο το υλικό μέρος του συμβόλου, στην ουσία προκαλείς βλάβη στο χαρτί, στο πανί ή σε ότι άλλο είναι αποτυπωμένο πάνω του το σύμβολο. Αυτή η μερίδα, υποστηρίζει, εν γένει, ότι η προσβολή του συμβόλου έχει διδακτικό χαρακτήρα και αποδεικνύει στους «παραπλανημένους» υποστηρικτές του συμβόλου, ότι το σύμβολο τους δεν έχει αξία και στην ουσία είναι ένα υλικό κομμάτι, οπότε και πρέπει να σταματήσουν να το θεωρούν ως σύμβολο αυτών που πιστεύουν...

Κάψιμο την μια ημέρα...

Οπότε αυτοί που υπερασπίζονται την «διδακτική προσβολή» των συμβόλων, γνωρίζουν ότι σκοπός τους είναι να προβάλλουν στο σύμβολο την ιδεολογία που αυτό υποστηρίζει ή ακόμα χειρότερα τους ανθρώπους που υποστηρίζουν την συγκεκριμένη ιδεολογία. Σκοπός λοιπόν δεν μπορεί να είναι άλλος από την πρόκληση με σκοπό την βίαιη σύγκρουση. Διότι το κάψιμο του συμβόλου δεν είναι διαλεκτική μέθοδος· είναι πρόκληση. Δεν καίμε την ιδεολογία, ούτε και το χαρτί πάνω στο οποίο γράφτηκε η ιδεολογία· δείχνουμε την άποψη που έχουμε για την ιδεολογία που συμβολίζεται και κατ' επέκταση και για αυτούς που την υποστηρίζουν.

..την επομένη τιμές και δόξα στο πανί...

Με λίγα λόγια, η φιλοσοφική προσέγγιση της διδασκαλίας μέσω του σοκ, δεν μπορεί να σταθεί σε σοβαρό αντίλογο. Κατανοεί κανείς ότι αυτά που υποστηρίζει το σύμβολο είναι λανθασμένα βλέποντας να καίγεται το χαρτί; Εξηγείται παραστατικά το λανθασμένο της όποιας άποψης, σχίζοντας ένα κομμάτι πανί; Αφυπνίζεται ο πιστός όταν προσβάλλονται επ' έργω αυτά που (καλώς ή κακώς) πιστεύει ότι είναι ιερά;

Όχι, τίποτα από τα παραπάνω δεν επιτυγχάνεται. Η ιστορία μας το αποδεικνύει. Η πρόκληση δια της «προσβολής» των συμβόλων, πάντα είχε την ίδια αντίδραση. Από που πηγάζει η βεβαιότητα, ότι αν κάψω το κοράνι θα κατανοήσει ο Μουσουλμάνος ότι κάποια μερίδα ομόθρησκων του είναι φανατικοί; Δηλαδή τα εκατομμύρια των Μουσουλμάνων δεν γνωρίζουν ότι η Θρησκεία τους (όπως όλες οι θρησκείες άλλωστε) έχει και ένα ποσοστό φανατικών· περιμένουν τον «χι» παπά από τις ΕΠΑ να τους το μάθει καίγοντας το κοράνι;

Θαρρείς και δε γνωρίζει το συντριπτικό ποσοστό των Ελλήνων, ότι οι υπερεθνικιστές είναι ακραίοι και επικίνδυνοι (όπως όλοι οι ακραίοι)· περιμένει από τον διαδηλωτή να κάψει την Ελληνική σημαία στη διαδήλωση. Πιο τραγελαφική ιστορία από τις διαδηλώσεις για τη μνήμη της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο δεν πρόκειται να βρούμε! Την παραμονή, καίγονται Ελληνικές σημαίες και ανήμερα αποδίδονται «θρησκευτικές τιμές», στην σημαία του Πολυτεχνείου, την οποία κουβαλάν με δόξα! Πρόκειται για το ίδιο κομμάτι πανί;

Οι φανατικοί θα συνετισθούν από ζωγραφιές...

 Τώρα που πλησιάζει ο καιρός της παγκόσμιας ημέρας «Ζωγραφίστε τον Μωάμεθ» όλοι οι επαναστάτες του youtube και των blogs, θα ανεβάσουν τη ζωγραφιά που κάνανε, μη κατανοώντας ότι έτσι ρίχνουν νερό στο μύλο των φανατικών! Οι κάθε φανατικοί Χομεϊνίδες από κάτι τέτοια περιμένουν για να ανάψουν τον δαυλό της μισαλλοδοξίας και να δικαιολογήσουν την παράνοια τους.

Υπάρχει περίπτωση έστω και ένας μετριοπαθής Μουσουλμάνος (που είναι και η πλειοψηφία) να πειστεί από το youtube; Εκτιμώ ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Μουσουλμάνων, δεν ρίχνει «πενιά» για το αν ζωγραφίσω ή όχι τον Μωάμεθ. Το γεγονός όμως ότι τους τσουβαλιάζουν μια χούφτα (μεγάλη ίσως χούφτα, αλλά και πάλι χούφτα είναι) άνθρωποι, και τους θεωρούν φανατικούς και «βλαμμένους» που θα βάλουν την ανθρώπινη ζωή πάνω από ένα καπρίτσιο, μπορεί να τους «υποχρεώσει» σε αντιδραστικές κινήσεις, που στο τέλος μπορεί και να γίνουν βίαιες!

Βέβαια, όλοι αυτοί οι «αυτόκλητοι δάσκαλοι των αμαθών» επικαλούνται του δικαιώματος τους να καταστρέψουν δημόσια το «αγαθό» που αγόρασαν με τα χρήματα τους από το σούπερ-μάρκετ της γειτονιάς τους, ως το μέγιστο επιχείρημα του «δίκαιου αγώνα τους». Μάλιστα υποστηρίζουν ότι οι ίδιοι δεν θα αντιδράσουν παρόμοια σε κάτι αντίστοιχο, διότι μπορούν να κατανοήσουν τη διαφορά μεταξύ ύλης και νοήματος. Και ζουν έτσι ευτυχισμένοι σίγουροι ότι η πρόκληση τους θα μπορέσει να εκτονωθεί μόνο πάνω τους! Ότι θα γίνουν μάρτυρες στον αγώνα κατά των φανατικών! Βέβαια όλα αυτά γίνονται σε μέρη όπου είναι η προστασία τους είναι πάνω-κάτω εξασφαλισμένη.

Όταν οι φανατικοί αντιθέτως (που ως φανατικοί δεν επιζητούν βραβεία ανθρωπιάς και ουμανισμού) πηγαίνουν και καίνε τους «αυτόκλητους δασκάλους», τότε είναι κακοί, διότι απάντησαν στην πρόκληση με υπερβολικό τρόπο! Τότε ενοχλούνται οι «δασκάλοι» και ξανακαίνε ιερά βιβλία, ξανασχίζουν σημαίες, προσβάλλουν χειρότερα τα (λανθασμένα ίσως) «πιστεύω» των άλλων και απαιτούν από τους φανατικούς να υποδείξουν τη σύνεση που αυτοί πρώτα δεν έχουν. Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται...

Πάντα μου έκανε τρομερή εντύπωση το γεγονός του να βλέπεις τον εγκληματία να απαιτεί από τους άλλους να επιδείξουν όταν πρόκειται για τον εαυτό του), την καλή συμπεριφορά που ο ίδιος δεν έδειξε ποτέ! Και φυσικά του οργανωμένου κράτους και των λογικών η υποχρέωση είναι να λύνουν τα θέματα αμερόληπτα και ειρηνικά και να προστατεύουν τους πάντες όταν τους έχουν υπό την προστασία τους, αλλά εδώ ομιλώ για την εντύπωση μου και όχι για το τι πρέπει να γίνεται.

Τι τρέχει λοιπόν; Ποια είναι η αιτία;

Ο λαός χρησιμοποιεί την έκφραση: όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια. Αυτό ακριβώς γίνεται! Ανθρωπάκια που βασίζονται στην ανωνυμία και στην «παρέα» για να δείξουν πόσο δυνατά είναι τα επιχειρήματα τους, εξασκούνται στην πανάρχαια τέχνη της πρόκλησης για να αποδείξουν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνεννοηθεί με λόγια! Σκοπός τους είναι να αποδείξουν ότι ο μόνος τρόπος για να καταλάβει ο κόσμος ότι ο «χι» πολιτικός είναι «κακός»είναι να τον δολοφονήσουν! Ότι ο ρατσισμός θα εξαφανισθεί από το πρόσωπο της γης όταν σκοτώσουμε τελετουργικά 5 ρατσιστές στην πλατεία!

Πρακτική εξήγηση θεολογικού ζητήματος

Πρέπει να καταλάβουμε ότι το σύμβολο αδιαφορεί για το τι γίνεται σε βάρος του ή εν ονόματι του! Αυτοί όμως που έχουν συμφέροντα ή (καλώς ή κακώς) πιστεύουν σε αυτά που εκπροσωπεί το σύμβολο, θα αντιδρούν πάντα στις κινήσεις που γίνονται για να προσβάλλουν το σύμβολο. Ο δρόμος προς τα μπρος δεν ανοίγει με τη βία. Ανοίγει μέσα από την παιδεία και την ενημέρωση.

Δεν φωτίζουμε το μυαλό κανενός καίγοντας βιβλία, όποια και να είναι η ποιότητα αυτών των βιβλίων. Η βία γεννά βία και όταν καταφεύγουμε στη βία είναι δεδομένο ότι δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε, αλλά και ότι το αποτέλεσμα που θα επιτύχουμε θα «ζήσει» μόνο όσο έχουμε τη δύναμη να επιβάλλουμε δια της βίας την άποψη μας.

Ο σεβασμός της διαφορετικής άποψης, δεν πρέπει να καταστρέφεται από την συμπεριφορά μερίδας μανιακών αλλά από την γενική στάση του συνόλου. Επειδή υπάρχουν ναζιστικές οργανώσεις στην Γερμανία, δεν θα χαρακτηρίσω όλους τους Γερμανούς ναζιστές. Επειδή υπάρχουν φανατικοί μουσουλμάνοι δεν θα θεωρήσω αυτόματα κάθε μουσουλμάνο ως τέτοιο.

Το «τσουβάλιασμα» εξυπηρετεί πάντα τα πρόσωπα εκείνα που είναι φοβικά προς τον συνάνθρωπο τους· που είναι επαγγελματίες θρασύδειλοι και βολεύονται κολλώντας άρδην ταμπέλες στους τριγύρω τους· που φοβούνται να προχωρήσουν πιο πέρα από τα κλισέ που παπαγαλίζουν· που δεν θέλουν να συμφιλιωθούν με τον «εχθρό» τους γιατί έτσι θα χάσουν την μόνη χαρά τους, να πολεμούν για την ειρήνη.

Όλα αυτά τα ανθρωπάκια, που έχουν χάσει την ικανότητα να αρθρώσουν λόγο και επιχειρήματα, καταφεύγουν στην βία για να επιβάλλουν με το ζόρι το «σωστό τους». Η κατάσταση αυτή, φυσικά και δεν είναι νέα ή πρωτότυπη, αλλά και πάλι δεν μου προσφέρει καμιά παρηγοριά το γεγονός ότι συνεχίζουμε να αναπαράγουμε τα χειρότερα από την κληρονομιά μας και να αγνοούμε συστηματικά το καλό που είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε.

Οπότε: Σκοτωθείτε ελεύθερα! Το σύμβολο αδιαφορεί!