Πολιτική Μνήμη: Ο ανένδοτος κατά της διαφθοράς

Ο κύριος που κοσμεί την δεύτερη αφίσα της σειράς, έχει και αυτός όνομα «βαρύ σαν ιστορία». Ανήλθε στην εξουσία υψώνοντας το λάβαρο της επανάστασης κατά του οργανωμένου συμφέροντος στην Ελλάδα και έβαλε τον εαυτό του στην αντίπερα όχθη από τον «Αρχιερέα της διαπλοκής» κ. Κ. Σημίτη, ο οποίος για να λέμε του στραβού το δίκαιο, έθεσε βαριά θεμέλια μέσα στις «παραγωγικές τάξεις» και τους «κοινωνικούς εταίρους» και φυσικά και κυρίως στους αρχηγούς των.

Πολιτική Μνήμη: Διαχωρισμός κράτους εκκλησίας

Εγκαινιάζεται η νέα θεματική ενότητα που θα παρουσιάζει πολιτικές αφίσες, κυρίως ιδιοκατασκευές, που θα παρουσιάζουν την συνέπεια των λόγων με τα έργα των πολιτικών στην Ελλάδα.

Πολιτικά Κόμματα: οι δάσκαλοι της Δημοκρατίας

Τα κυβερνητικά κόμματα της Ελλάδας, εκτός από το θεσμικό τους ρόλο, να κυβερνούν κληρονομικά την χώρα που τους παρέδωσαν οι πρόγονοι τους, έχουν και ένα δευτερεύοντα αλλά εξίσου σημαντικό ρόλο: να μας διδάξουν τι σημαίνει Δημοκρατία. Ορίστε λοιπόν κάποια από τα πρακτικά μαθήματα, που μας έδωσαν μας δίνουν και όπως όλα δείχνουν θα μας δείχνουν για πολύ ακόμα, με την εν γένει στάση τους. Ο σκοπός  αυτών των μαθημάτων που μας δίδαξαν οι ανάργυροι πολιτικοί δάσκαλοι μας είναι:

Να μας εξηγήσουν με απλά λόγια, πως πρέπει να ψηφίζουμε κατά συνείδηση και όχι όπως μας λέει ο κομματάρχης - αρχηγός, αφού:  Ποτέ δεν επιβάλλουν κοινή γραμμή επικαλούμενα την «κομματική πειθαρχία»!

Η τρομακτική συνωμοσία των τετραδάκτυλων

Με φρίκη ανακάλυψα, 6 ολόκληρα χρόνια και πλέον από την λήξη των Παιχνιδιών της XXVIII (κη' όπως λέμε στα Ελληνικά) Ολυμπιάδας, που διοργάνωσε με επιτυχία η «Οργανωτική Επιτροπή του Αθήνα 2004»και που εμείς οι ιθαγενείς θα πληρώνουμε μάλλον μέχρι το 3004, ότι οι μάλλον αποτυχημένες (κατά την άποψη μου) μασκότ των παιχνιδιών, κρύβουν ένα σκοτεινό, καλά κρυμμένο μυστικό.

Η έμπνευση (λέμε τώρα), για την δημιουργία τους προήλθε από ένα πήλινο αγαλματίδιο την Δαίδαλα, που ήταν τη μια έτσι (παιχνίδι) και κάθε τέσσερα χρόνια αλλιώς (ιερό αντικείμενο), που μοιάζει με κουκουβάγια και που μάλλον - δεν έχω προσωπική άποψη, μιας και οι φωτογραφίες που βρήκα δεν είναι κατατοπιστικές - έχει πέντε δάκτυλα.

Ας αγιάσει το παιδί του γείτονα!

Είναι στιγμές που πραγματικά τρελαίνομαι με την πνευματική τρικυμία που επιβάλλει στο μυαλό η θρησκευτική παράδοση! Ας το πάρω όμως από την αρχή, αναγνώστη μου. Σε έριξα αμέσως στα βαθιά.

Πάμε λοιπόν στο μέσο σπίτι του Έλληνα. Σίγουρα, σε μια γωνιά θα βρούμε πεντέξι εικόνες, ένα πλούσιο καντηλάκι (ενίοτε αναμμένο), ένα μπουκαλάκι με αγιασμό (για λεπτομερείς οδηγίες κοιτάξτε εδώ) και τα συμπαρασυρούμενα βοηθήματα που θα απαλύνουν τις τύψεις από το μυαλό του Χριστιανού που δεν εκτελεί (όπως θα 'θελε) τα λατρευτικά του καθήκοντα.

Το άφθαρτο σκήνωμα του γέροντα Βησσαρίωνα

Μήπως καλύτερα να κάνουμε το SendThemAway.org

Ήταν πρωί τ' Αυγούστου, κοντά στη ροδαυγή, όταν έπιασε το οχηματαγωγό στο Λιμένα Θάσου και μετέφερε σύσσωμη την οικογένεια (και το αυτοκίνητο), τίγκα στα καλοκαιριάτικα αξεσουάρ, για τις πολλά υποσχόμενες διακοπές μας για το σωτήριο έτος 2010.

Η πρώτη εντύπωση ήταν καλή, αν και περίμενα περισσότερο «χρώμα» στο λιμάνι, μαθημένος ίσως από τα άλλα νησιά που έχω επισκεφτεί και που έχουν πιο φολκλόρ χαρακτήρα.

Η πολιτιστική μας κληρονομιά στα χορτάρια

Επειδή λοιπόν, αφιχθήκαμε αρκετά νωρίτερα, μας δόθηκε αρκετός χρόνος για να περιδιαβούμε τους στενούς δρόμους της μικρής πόλης. Το πρώτο πράγμα που παρατηρείς - ακόμα και αν δεν είναι η παρατηρητικότητα που σε χαρακτηρίζει - είναι οι διάσπαρτες αρχαιότητες! Και δεν είναι απλά διάσπαρτες, αλλά είναι εντελώς παραμελημένες, απεριποίητες, με μια ψωριάρικη (από τον ήλιο και το χρόνο) ταμπέλα να σε ενημερώνει, τι πάνω - κάτω ήταν αυτά που βλέπεις. Και το τονίζω το «τι ήταν», διότι τώρα δεν είναι τίποτα. Αγριόχορτα έχουν πνίξει τις προτομές, αγκάθια έχουν υψωθεί ανάμεσα τους, σκουπίδια πεταμένα μεταξύ των αρχαιοτήτων, λουκέτα που έχουν σκουριάσει σε σημείο να μην φαίνονται τα γράμματα πάνω τους  (γεγονός που υποδεικνύει ότι ο τελευταίος που μπήκε εντός του χώρου, το έκανε προ πολλών ετών) και φυσικά η περίφραξη χρησιμεύει για άλλους σκοπούς, αφού σχεδόν όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές...

Η θρησκεία είναι «παραμύθι»!

Χρόνια ολόκληρα, αναζητούσα με αγωνία τα στοιχεία εκείνα που θα ισχυροποιούσαν την πίστη στην θρησκεία των προγόνων μου. Έψαχνα με ένταση να βρω αποδείξεις για να στηρίξω λογικά, όλο το οικοδόμημα της πίστης στην θρησκεία, οι οποίες και θα επέτρεπαν στο μυαλό μου να ησυχάσει! Να ηρεμήσει από την αμφιβολία μήπως μου λέγαν ψέμματα.

Τελικά μου πήρε πολλά χρόνια, αλλά κατέληξα ότι οι θρησκείες είναι παραμύθια...

Δυστυχώς σε αυτήν την αναζήτηση μου δεν είχα τα εργαλεία που υπάρχουν σήμερα, όπως το ιντερνέτ και τα δορυφορικά κανάλια, τα οποία σου επιτρέπουν να αναζητήσεις την πληροφορία που δεν έχει λογοκριθεί από την εγχώρια βιομηχανία πίστης.

Τώρα λοιπόν που έγινε η θάλασσα γιαούρτι και πείστηκα, ότι και να υπάρχει θεός, τελικά δε δίνει δεκάρα τσακιστή για μας, βρίσκω κάθε μέρα μαργαριτάρια που σε βοηθάνε να δεις και την άλλη οπτική των θρησκειών.

Σε αυτό λοιπόν το άρθρο, παραθέτω ένα βίντεο από τον τρομερό αμερικανό κωμικό George Carlin. Το βίντεο αυτό που (ξανά)ανέβασα στο youtube.com με ελληνικούς υπότιτλους, ασχολείται με το μεγαλύτερο παραμύθι που ειπώθηκε ποτέ! Εξηγεί με παραστατικό τρόπο το παράλογο της πίστης και με μια «χούφτα» επιχειρήματα γκρεμίζει σε 10'  το όλο οικοδόμημα της.

Με σκληρή γλώσσα, επιτίθεται στην ανοησία και επικαλείται την λογική. Αποδεικνύει πέραν κάθε αμφιβολίας την ανυπαρξία του θεού, προκαλώντας τον στα ίσα. Φυσικά, αφήνει την τελική επιλογή στον θεατή. Εξάλλου, όπως πολύ σοφά έχει πει και ο καλλιτέχνης: «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε!». Άλλωστε η πίστη είναι εσωτερικό θέμα του καθενός και δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα, αν παρέμενε μόνο εκεί... Αλλά δε θα αναπτύξω εδώ άλλο τις σκέψεις μου. Αυτό το αρθράκι έχει επεξηγηματικό χαρακτήρα, για τους Έλληνες θεατές, που θα ζοριστούν να κατανοήσουν τον καλλιτέχνη, διότι αγνοούν κάποιες λεπτομέρειες του.

Αρχίζουμε λοιπόν...

Meet the world:Ελλάδα - Ποιός φταίει;

Σε συνέχεια των πολύ ωραίων άρθρων που έχει αρχίσει ο Διαγόρας, η δική μου άποψη ως προς την Ελλάδα μας.

Άλλωστε είναι γνωστό, ότι το αγαπημένο σπορ του Έλληνα, είναι να κατηγορεί τον διπλανό του, χωρίς να μπορεί να δει πιο μακριά από την «αυλή» του.  Άμεσο αποτέλεσμα των παραπάνω, το κράτος να έχει «χάσει» το αστρονομικό ποσό των 300+ δις ευρό και ο Έλλην να ψάχνει να βρει μαζί με τους κλέφτες «που πήγαν τα λεφτά;».

Είναι πολλά τα λεφτά Άρη;

Ο Καλογήρου δεν ρωτά, ξέρει ότι είναι πολλά τα λεφτά. Βέβαια μιλά για «ψίχουλα» σε σχέση με το τι θα μιλήσουμε εμείς, αλλά ας απορήσουμε και μεις:

Είναι πολλά τα 300δις ευρώ;

Λέγοντας το νούμερο από μόνο του δεν είναι και πολύ τρομακτικό! Η εντύπωση που μένει στο τέλος είναι το 300 και κάπου χάνεται το μεγαλείο του «δις».

300.000.000.000,00€

Αν το δεις πάλι με τα μηδενικά, είναι κάπως καλύτερο, αλλά και πάλι τα πολλά μηδενικά ενώ προσθέτουν στο μεγαλείο του αριθμού δεν είναι αρκετά παραστατικά.

Ας προσπαθήσω λοιπόν να δώσω παραστατικότητα στο νούμερο για να το αντιληφθούμε καλύτερα.

This? Last Year!

Έλεγα λοιπόν, όχι πριν από πολύ καιρό, στο άρθρο Μυαλό δε θα βάλει αυτό το κεφάλι… (2), ότι

Ο πολιτικός έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση, να πει ότι χρειάζεται για να κερδίσει την εξουσία, χωρίς να έχει την υποχρέωση να επωμίζεται τη δέσμευση να τα εφαρμόσει άμα την εκλογή του.

Να 'μαστε λοιπόν, μόλις εκπνεύσαν οι 100 μαγικές ημέρες του, όπου ο πρωθυπουργός μας μας κάλεσε με το δραματικό (με δικά μου λόγια):

Η κατάσταση είναι δραματική! Όλοι μαζί πρέπει να ματώσετε για να βγούμε από τη κρίση!

Αυτή η θεαματική κωλοτούμπα από το:

[hana-flv-player video="http://www.stratis-space.com/wp-content/uploads/2010/02/george1.flv" width="320" height="240" description="Λεφτά υπάρχουν" player="3" autoload="true" autoplay="false" loop="false" autorewind="true" /]

Για να σας πετύχει ο αγιασμός...

Εμπνευσμένο από το άρθρο του Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας.

Χρόνος προετοιμασίας: 10 λεπτά (εξαρτάται πόση ώρα θα κάνετε για να βρείτε τον παππά).

Χρόνος παρασκευής: 3 λεπτά (εξαρτάται πόσο γρήγορα θα κάνει ο παππάς).

Υλικά για 100 μερίδες (το φυλάτε σε μπουκαλάκια των 10ml).
Ένα ματσάκι από πράσινο φυτό (κατά προτίμηση εποχής).
Ένα λίτρο νερό βρύσης, φρέσκο (εμφιαλωμένο απαγορεύεται).
Ένα γυάλινο μέτριο μπολ.
Ένας σταυρός, διαβασμένος.
Ένα μικρό ευχολόγιο.
Ένας παππάς (ορθόδοξος, κατά προτίμηση όχι παλαιοημερολογίτης).
Ότι προαιρείσθε (κατά προτίμηση πάνω από 10€).

Παρασκευή.