Πολιτικά Κόμματα: οι δάσκαλοι της Δημοκρατίας

Τα κυβερνητικά κόμματα της Ελλάδας, εκτός από το θεσμικό τους ρόλο, να κυβερνούν κληρονομικά την χώρα που τους παρέδωσαν οι πρόγονοι τους, έχουν και ένα δευτερεύοντα αλλά εξίσου σημαντικό ρόλο: να μας διδάξουν τι σημαίνει Δημοκρατία. Ορίστε λοιπόν κάποια από τα πρακτικά μαθήματα, που μας έδωσαν μας δίνουν και όπως όλα δείχνουν θα μας δείχνουν για πολύ ακόμα, με την εν γένει στάση τους. Ο σκοπός  αυτών των μαθημάτων που μας δίδαξαν οι ανάργυροι πολιτικοί δάσκαλοι μας είναι:

Να μας εξηγήσουν με απλά λόγια, πως πρέπει να ψηφίζουμε κατά συνείδηση και όχι όπως μας λέει ο κομματάρχης - αρχηγός, αφού:  Ποτέ δεν επιβάλλουν κοινή γραμμή επικαλούμενα την «κομματική πειθαρχία»!

Να μας δώσουν να καταλάβουμε ότι πρέπει να δεχόμαστε την άλλη άποψη και να σεβόμαστε  περισσότερο εκείνον που θα τολμήσει να ορθώσει πολιτικό λόγο αντίθετο με τη γραμμή του κόμματος, αφού: Έκαναν κατ' επανάληψη υπουργούς αυτούς που διαφωνούσαν στην επίσημη γραμμή, επιβραβεύοντας τους στην πράξη.

Να μας αποδείξουν εμπράκτως, τι σημαίνει κοινωνική ευθύνη και προστασία του κοινωνικά ανίσχυρου, αφού: Ψηφίζουν πάντα με κριτήριο την κοινωνική δικαιοσύνη, όπως για παράδειγμα η απελευθέρωση των απολύσεων.

Να μας τονίσουν ότι η προσέλευση στις εκλογές είναι υποχρεωτική και ότι μπορεί να ψηφίσει ο κάθε ένας ότι θελήσει (ούτως ή άλλως το αποτέλεσμα είναι δεδομένο), αφού: Φέρνουν τους νόμους  στη Βουλή απλώς για έγκριση, έχοντας δεδομένη την πλειοψηφία (χωρίς φυσικά να ασκούν κανενός είδους πιέσεις με ονομαστικές ψηφοφορίες).

Να μας δείξουν την συνέπεια μεταξύ λόγων και πράξεων, αφού: Το προεκλογικό τους πρόγραμμα τηρείται απαρεγκλίτως μέχρι τελευταίας κεραίας.

Να μας δείξουν πόσο σέβονται το Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, αφού: Έχουν εξασφαλίσει ασυλία από κάθε παράπτωμα (πολιτικό ή όχι).

Να μας μάθουν ότι η σκανδαλώδης συμπεριφορά είναι απαράδεκτη και ότι η διαφάνεια στα πάντα είναι μη διαπραγματεύσιμη, αφού: Κανένας τους δεν υπέπεσε σε ποινικά κολάσιμο παράπτωμα,  αφού όλες οι εξεταστικές επιτροπές τους βγάλαν αθώους, όλοι τους έχουν διάφανο πόθεν έσχες αφού  οι περιουσίες τους τις είναι προϊόν του τίμιου ιδρώτα τους και δεν γνωρίζουν καν τι θα πει διαπλοκή και ρουσφέτι. Ιδίως το γεγονός του ότι δεν καταδέχονται να πάρουν ούτε φοντανάκι, χωρίς να καταβάλλουν το ακριβές αντίτιμο, το αναγνωρίζει σύμπασα η κοινωνία και τους το αναγνωρίζει.  Έτσι, ένα οικόπεδο για παράδειγμα, που ένας απλός πολίτης θα το αγόραζε «χρυσό», αυτοί το αγοράζουν κάτω και από την αντικειμενική αξία! Να μην αρχίσω τώρα για τα άτοκα δάνεια που παίρνουν με χαρακτηριστική ευκολία από «φίλους». Τόσο καλοί άνθρωποι πια!

Να μας διδάξουν την αξιοκρατία, αφού: Ποτέ δεν ευνόησαν δικούς τους ανθρώπους ή πολιτικούς τους φίλους, ούτε προώθησαν τους απογόνους τους, παρά μόνο όταν απόδειξαν ότι είναι άξια τέκνα τους και τότε πάλι το κάνανε με πόνο καρδιάς γιατί στερούσαν τη θέση από έναν άλλο άξιο Έλληνα, λιγότερο ευνοημένο από την τύχη. Άλλωστε υπάρχει περίπτωση στην αξιοκρατική και τίμια Ελλάδα ,να πετύχει για παράδειγμα, ένας δικηγόρος που ο πατέρας του λέγεται για παράδειγμα Καραμανλής, για κανένα άλλο λόγο πλην του ότι είναι «γάτα»; Πιστεύει κανείς ότι θα καταδεχόταν ένας Καραμανλής να χρησιμοποιήσει το όνομα του στην Ελλάδα για άλλο σκοπό πλην του να υπηρετήσει το δημόσιο καλό; Πιπέρι θα σας βάλω και μόνο που το σκεφτήκατε!

Να μας δώσουν να καταλάβουμε ότι στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά μόνο εκβιαστικά διλλήματα, αφού: Πάντα έχουμε να διαλέξουμε στο Κόμμα και στην καταστροφή μας (Καραμανλής ή Τανκς, ΠΑΣΟΚ ή Βαρβαρότητα κλπ).

Αυτοί λοιπόν είναι οι δάσκαλοι μας! Τι κάνουμε εμείς οι καλοί μαθητές;

Συνεχίζεται... στο άρθρο «οι επαναστάτες της κάλπης».

Σημείωση
Αν κάποιος επιθυμεί να χρησιμοποιήσει την εικόνα ας το κάνει ελεύθερα. Αν πάλι επιθυμεί  έκδοση μεγαλυτέρων διαστάσεων ή και έκδοση χωρίς το σήμα του μπλογκ ας επικοινωνήσει επί τούτου.