Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Η συνωμοσία της άνω τελείας

Η χρή­ση της άνω τε­λείας στην Ε­λλη­νι­κή γλώ­σσα, έχει κατά την ά­πο­ψη μου πολύ ση­μα­ντι­κό ρό­λο. Ε­πει­δή όμως στα η­λε­κτρο­νι­κά κεί­με­να ήταν ε­ξαι­ρε­τι­κά δύ­σκο­λο να ει­σα­χθεί το υ­πό­ψη σύ­μβο­λο, πο­λλοί συ­γγρα­φείς (με την πλα­τιά έ­ννοια του ό­ρου), α­πό­φευ­γαν να την χρη­σι­μο­ποιούν - όπως και ο υ­πο­γρα­φό­με­νος ά­λλω­στε - διό­τι ε­κτός από μπε­λάς, ήταν ά­σχη­μη (μι­κρό το κα­κό) αλλά και λα­νθα­σμέ­νη. Ο χα­ρα­κτή­ρας που χρη­σι­μο­ποιού­σαν οι νο­στα­λγι­κοί, ήταν ο «·» που ει­σά­γε­ται στο κεί­με­νο «τα­χυ­δα­κτυ­λου­ργι­κά» με κώ­δι­κες unicode.

Α­να­ζη­τώ­ντας λύ­ση, στο τρέ­χον ζή­τη­μα, α­να­κά­λυ­ψα ότι υ­πά­ρχει τε­λι­κά ο χα­ρα­κτή­ρας GREEK ANO TELEIA (U 0387), που εί­ναι τε­λι­κά ο σω­στός. Θαυ­μά­στε τον «·». Α­κό­μα κα­λύ­τε­ρα ό­μως, βρή­κα τρό­πο και μά­λι­στα από την ε­πί­ση­μη Microsoft, να α­πλου­στευ­τεί ο τρό­πος ει­σα­γω­γής του, δη­μιου­ργώ­ντας νέα διά­τα­ξη πλη­κτρο­λο­γίου, που να έχει μέσα αυ­τόν το χα­ρα­κτή­ρα. Για να κάνω τη ζωή ο­ρι­σμέ­νων πιο εύ­κο­λη, δη­μιού­ργη­σα ένα α­ρχείο ε­γκα­τά­στα­σης που ε­γκα­θι­στά στα Windows τη νέα διά­τα­ξη, στην ο­ποία το πλή­κτρο AltGr " ή Ctrl Alt " βά­ζει άνω τε­λεία. Αυτό βέ­βαια ι­σχύει μόνο στην ε­λλη­νι­κή διά­τα­ξη, δη­λα­δή όταν το ει­κο­νί­διο μας δεί­χνει EL (α­φού ε­γκα­τα­στή­σου­με τη νέα διά­τα­ξη). Ε­κτι­μώ ότι δεν υ­πά­ρχει λό­γος για α­γγλι­κή διά­τα­ξη με άνω τε­λεία, διό­τι - απ' όσο ξέρω - οι Α­γγλο­σά­ξω­νες δεν τη χρη­σι­μο­ποιούν. Να το­νί­σω ότι όλα αυτά α­φο­ρούν ε­φα­ρμο­γές που τρέ­χουν με χρή­ση unicode χα­ρα­κτή­ρων (δη­λα­δή το 98% των ε­φα­ρμο­γών). Αν μια ε­φα­ρμο­γή δεν έχει δυ­να­τό­τη­τα να α­πει­κο­νί­σει unicode, τότε το πιο πι­θα­νό εί­ναι να δεί­τε χα­ρα­κτή­ρες χω­ρίς νόη­μα.

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Ψάχνοντας την ελπίδα


Κάθε ημέρα που περνάει, ζητά και μεγαλύτερη προσπάθεια για να την αντιμετωπίσω. Δε θέλω να χάσω το κουράγιο μου, αλλά όσο ο καιρός προχωρά, όλο και πιο δύσκολα εντοπίζω την ελπίδα, στην σκοτεινή γωνιά που κρύφθηκε...
Ακόμα πιο πολύ σκιάζομαι, αν θέλει απ' τη ματιά μου να κρυφτεί παρά ότι κρύφτηκε για να γλυτώσει από την μιζέρια, που 'χει νοτίσει τα όνειρα μας.

Απορώ...

Μη θαρρεί πως γέρασε;
Πως ξεθώριασε η θωριά της το πόθο μου για 'κείνη;
Πως οι ρυτίδες πάνω της κλαδέψαν την ορμή μου;
Πως με κούρασε η αναμονή να ζωντανέψει τις υποσχέσεις της;

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Απολογισμός


Οι επιλογές στο πάτο του ξεροπήγαδου στεγνώσαν.

Πρέπει να χρησιμοποιήσω την λάσπη που πετάνε γύρω απλόχερα, οι φελλοί της ιστορίας και τα περιφερόμενα φερέφωνα, για να προσπαθήσω να αναστηλώσω στα συντρίμμια τους τις ελπίδες. Ξανά.

Μέχρι να έρθει ο επόμενος, σωτήρας-καταστροφέας, να μου ξαναμάθει με νέα παθήματα, πόσο ωραία ήταν τα όνειρα που έκανα, γκρεμίζοντας τα τακτικά, μπροστά στα μάτια των ανθρώπων που αγαπώ.

Θα κάτσω πάλι ανήμπορος να επιθεωρώ, τα κοράκια να τσιμπολογούν τη σάρκα μου, ευτυχισμένος που δεν θα μου τις φάνε όλες. Καταδικασμένος με τη θέληση μου, αλυσοδεμένος Προμηθέας, θα ανανεώσω τις σάρκες μου για να τις προσφέρω και πάλι, άχρηστη θυσία στους θεούς της απληστίας.

Θα ντύσω τον πόνο τον βουβό, στα τραγούδια που αγάπησα και θα κεράσω τη συνείδηση μου φθηνή ρετσίνα, να μουδιάζει, να κοιμάται μαζί μου, τις νύχτες που μου έμειναν να φορτωθώ στο κρεβάτι μου.

Πόσο λυπηρό κατάντησε το φθινόπωρο της ζωής μου!

Πόσο φοβάμαι τη στιγμή που κάνοντας ταμείο, θα βγω λειψός να παραδώσω.

Τον καιρό που στέγνωσαν πάνω μου, τα ψέμματα που αποφάσισα να πιστέψω δεν μου 'μεινε άλλο πια να περιμένω, παρά τη βροχή να τρέξει στα μάγουλα μου, ώστε να έχω πάτημα να λέω: δεν κλαίω παιδί μου! βροχή είναι, θα περάσει...

Αν το πιστέψω εγώ, μπορεί να τον ξεγελάσω και αυτόν...

Άλλωστε και εγώ για έξυπνος περνιόμουν!

Πως τα πίστεψα σαν ήταν ο καιρός μου;

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Τα παπαγαλάκια

Δείξε μας μεγάλη εγκυκλοπαίδεια πως μοιάζουν οι παπαγάλοι!


Αγαπόρνις η κοκκινοκέφαλη (Agapornis roseicollis)
Αγαπόρνις η κοκκινοκέφαλη (Agapornis roseicollis)

Διαφώτισε μας μεγάλε δάσκαλε, Μανόλη Τριανταφυλλίδη τι σημαίνει μεταφορικά ο παπαγάλος:
[...] 2. (μτφ.) άνθρωπος φλύαρος, που επαναλαμβάνει άκριτα τα λόγια άλλων ή που αποστηθίζει μηχανικά κτ. (κείμενο κτλ.) χωρίς να το κατανοεί ή να το αφομοιώνει: Eίναι πολύ καλός μαθητής, δεν είναι ~. παπαγαλάκι το YΠOKOP. [1: αντδ. < ιταλ. pappagallo < μσν. παπαγάς (παρετυμ. gallo `κόκορας΄) < αραβ. babagā· 2: σημδ. ιταλ. pappagallo]